فدک ذوالفقار فاطمه (قسمت اول)
نمادها جایگاه خاص و مهمی در فرهنگ‌ها دارند. نماد به‌معنای رمز نشانه و سمبل سلسله‌ای از مفاهیم می‌تواند باشد مثلاً درخت زیتون نماد صلح است. کوه نماد استواری و پایداری است. چشمه را معمولاً نماد پاکی می‌دانند.
حتی گاهی یک چیز مثل خورشید طلوعش نماد تولد و غروبش نماد مرگ است. گاهی انسان‌ها هم می‌توانند نماد باشند؛ حضرت ایوب نماد صبر، قارون نماد ثروت‌اندوزی و حضرت عباس در ادبیات دینی نماد وفاداری است.
نمادها آن‌قدر رسا و گویا هستند که گاهی می‌توان آن‌ها را جای مفاهیم بکار برد.
در فرهنگ اهل‌بیت، فدک نماد سلسله ستم‌هایی است که بلافاصله بعد از عروج ملکوتی پیامبر بر آن عزیزان وارد شد. شاید نمادهای دیگری را بتوان به‌جای آن برگزید اما این نماد گویاتر و علنی‌تر و مورد تاکید خود اهل‌بیت بوده‌است.
باید گفت حضرت زهرا به واسطه فدک، قیام کرده و صدای اعتراضی خود را نسبت به حاکمیت ظالمانه پس‌از پیامبر به گوش همگان رساندند.
بهترین تعبیر این است که بگوییم فدک ذوالفقار فاطمه است.
آری، گاهی پیروزی با غلبه و برتری به دست می‌آید و گاهی با استدلال و کلام صحیح و گاهی نیز با مظلومیت.
امیرمومنان در بدر و احزاب و خیبر با شمشیر پیروز شد و در ایام پس از پیامبر با مظلومیت
امام حسن در جمل با زمین زدن شتر فتنه پیروز و امام حسین با مظلومیت جانکاهش قرن‌ها و جهان را فتح کرد.
بی سبب نیست که او تربیت شده مادری است که مظلومیتش همان کارکرد ذوالفقار علی را داشته و دشمن را محکوم کرده و می‌کند.