فدک ذوالفقار فاطمه (قسمت سوم)
«فدك» زمين آباد و محصولخيزى در نزديكى «خيبر» بود و از «مدينه» حدود 140 كيلومتر فاصله داشت، و بعد از «مدينه»، «خيبر» نقطه اتكاء يهوديان در «حجاز» به شمار مى رفت.
بعد از آن كه يهوديان اين منطقه، بدون جنگ تسليم شدند، فدک براساس مبانی دینی جزء اموال پیامبر گشت.
رسول خدا پس‌از نزول آیه «وَ آتِ ذَا الْقُرْبى حَقَّهُ» (اسراء/۲۶) به دستور خداوند پس‌از نزول جبرئیل، فدک را به حضرت زهرا هدیه داد اما پس‌از ایشان خلیفه‌ی اول آن را به‌ناحق از حضرت زهرا غصب نمود. گویی خلیفه اول اراده کرد در برابر دستور خداوند قرار گیرد و اگر این جنگ نیست چه نام دارد؟!
دلیل دهن‌کجی خلیفه اول به دستور الهی سخنی از پیامبر بود که ما پیامبران از خودمان چیزی به ارث نمی‌گذاریم.
حضرت زهرا با استناد به آیاتی که دال بر ارث‌گذاری پیامبران بود، سخن منسوب به پیامبر را جعلی دانست و شاهدانی برای حقانیت ادعای خود ارائه کرد که خلیفه شاهدان ایشان را معتبر ندانست هرچند خدا زیر برگه شهادتشان را امضا زده باشد.
پس‌از آن حضرت زهرا سخنرانی در این رابطه کرده که در آن به مسائل تاریخی، قرآنی و دینی مهمی اشاره نموده و این سخنان به دلیل اعتراض بر غصب فدک به خطبه فدکیه مشهور شد.
طبق برخی نقل‌ها، ایشان یک‌مرتبه موفق شده بود قباله فدک را از خلیفه پس گیرد اما در راه بازگشت توسط عمربن‌خطاب مجدد به زور قباله گرفته شد؛ تا ثابت شود که زورآزمایی با خدا و نمایندگانش فعل یک نفر نیست بلکه جریان خودش را دارد.
فدک در طول تاریخ توسط خلفای متعدد غصب یا به اهل‌بیت بازگردانده شد.