تاریخ غدیر (قسمت دوازدهم)
حذیفه گوید: فردا که صبح شد و همه برای اقتدای نماز به امامت پیامبر آماده شدیم و آدینه صبحگاهی اتمام یافت، رسول خدا متوجه سه تن شد: یکی ابوبکر، دوم عمر و سوم ابی‌عبیده که با یکدیگر در حال نجوا و گفتگوی پنهانی شدند.
همین که نبی اکرم نجوای آنان را دید دستور داد تا ندا دهند بیش از دو نفر با یکدیگر کسی حق نجوا ندارد. کاروان به رهبری رسول حق به منزلگاه بعدی رسید. سالم مولا ابی‌حذیفه می‌بیند که مجدد همان سه نفر با هم نجوا می‌کنند. جریان را جویا می‌شود.
از آنجا که سالم از امیرمومنان کینه به دل داشت آنان موضوع نجوایشان که همانا توطئه بر علیه عهد غدیر بود را با او در میان گذاشته و سالم نیز قسم به خدا یاد کرد که در این پیمان همراه آنان باشد.
چرا که سالم با بنی هاشم و به ویژه علی بن ابیطالب بسیار دشمنی می‌کرد، هنگامی که پیامبر از موضوع نجوای آنان پرسید آنان به دروغ صحبت عادی و احوال پرسی را پاسخ دادند و خاتم المرسلین نیز که مامور به سکوت بود، نگاهی طولانی به آنان کرد و پس از گفتن عبارت الله اعلم آیه #کتمان_شهادت را قرائت کرد: وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهادَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُون
ستمکار تر از کسی که گواهی خود را از خدا پنهان می‌کند کیست؟ و خداوند از کارهایی که می‌کنید غافل نیست. (بقره/۱۱۴)
📗 منبع: کتاب ارشاد القلوب، ج2، ص180 تا 210
با ما همراه باشید؛ ادامه دارد ...